Czym jest choroba wysokościowa i jak jej zapobiegać?

Na czym polega choroba wysokościowa?

To specyficzny zespół chorobowy, który ma związek z przebywaniem w wyższych partiach gór. Dolegliwości wynikają przede wszystkim z ograniczonej ilości tlenu, przez co organizm staje się osłabiony i gorzej znosi wysiłek. Taka przypadłość może pojawić się na wysokościach rzędu 2500 m n.p.m.

Choroba wysokościowa dotyka więc zawodowych wspinaczy, którzy decydują się na zdobycie wysokich szczytów. Co ciekawe, kondycja, sprawność fizyczna czy przebyte choroby nie mają znaczenia w kontekście podatności na jej rozwój. Przypadłość może dotknąć każdego wspinacza, dlatego bez względu na nasz stan zdrowia powinniśmy wiedzieć, jak się wtedy zachować.

Po czym poznać dolegliwość?

Choroba może mieć trzy postaci. Najczęściej pojawia się stan ostry, który może występować w wersjach od łagodnej do nasilonej. Wspinacz może wówczas czuć osłabienie, uczucie zmęczenia, często pojawiają się również zawroty głowy, trudności ze snem oraz zaburzenia żołądkowo-jelitowe.

Czasem niedobór tlenu może wywołać wysokościowy obrzęk mózgu. To schorzenie bardzo często daje podobne objawy jak ostry stan, oprócz tego pojawiają się jeszcze zaburzenia świadomości oraz koordynacji ruchowej. Obrzęk mózgu często łączy się z obrzękiem płuc. Do diagnozy takiej postaci choroby trzeba zidentyfikować przynajmniej po 2 objawy spośród poniższych grup:

• 1 grupa - duszność spoczynkowa, kaszel, obniżona wydolność fizyczna, ucisk w klatce piersiowej,
• 2 grupa - częstoskurcz, trzeszczenie w polu płucnym, sinica centralna.

Co zrobić po stwierdzeniu choroby wysokościowej?

Po zaobserwowaniu pierwszych niepokojących objawów należy zaprzestać dalszej wspinaczki. Zbyt długie bagatelizowanie symptomów choroby może wywołać poważne zmiany, które mogą być nawet nieodwracalne. W takim wypadku musimy ograniczyć wysiłek fizyczny oraz zejść poniżej wysokości, na której pojawiły się niepożądane objawy. 

Warto następnie skorzystać z leczenia wspomagającego. Eksperci zalecają zastosowanie dedykowanych środków farmakologicznych oraz tlenu. Można również wykorzystać terapię z użyciem komory hiperbarycznej lub torby hiperbarycznej. Przy lekkim lub średnim przebiegu choroby wystarczy ograniczyć wspinaczkę i przez jakiś czas unikać aktywności fizycznej. Ponadto chory powinien być pod stałą opieką innej osoby, która zareaguje w przypadku rozwoju kolejnych objawów.